Over mij

Mijn ouders hebben mij, bij mijn geboorte, de naam Hester gegeven. Hierin zit een kleine vernoeming naar opa Henk, de vader van mijn moeder. Hij is, een jaar voordat ik op aarde kwam, overleden. M’n moeder, en ook een zus van m’n moeder, hebben dierbare herinneringen aan hem. Deze opa heeft ons voorgeleefd dat we erop kunnen vertrouwen dat het leven altijd voor ons zorgt en dat we nooit alleen zijn. Door traumatische ervaringen kon of durfde ik daar niet op te vertrouwen. Door het zaadje van het ‘geleende’ vertrouwen van opa Henk in me op te nemen kwam het vertrouwen alsnog tot bloei. Mijn ‘levenswortels’ zijn hierdoor een kostbare, verbindende, steun en kracht in het leven.

M’n ouders hebben het sterven van Margrietje, hun eerste kindje, mee moeten maken. Naast de ervaringen in hun eigen jeugd moet dit traumatisch zijn geweest. Voor rouwen kon er weinig ruimte zijn. Dit, en andere ervaringen, hebben mijn kinderjaren een palet aan kleuren gegeven. 

Na ruim 30 jaar te hebben gewerkt als (wijk)verpleegkundige ben ik gaan studeren voor relatie- en gezinstherapeut. Deze scholingen hebben het mogelijk gemaakt om als professional ‘wounded healer’, gespecialiseerd in de impact van vroegkinderlijk trauma, opgroeien in emotionele armoede (KOPP/KOV) en neurodiversiteit in gezinnen en families, te mogen werken.

Op regelmatige basis worden er bijscholingen, intervisie en supervisie gevolgd om te kunnen blijven groeien en ontwikkelen.

Dankbaar en gelukkig ben ik met onze drie dochters, schoonzonen en kleindochter. Ook is er dankbaarheid voor het vertrouwen dat gegeven wordt in het deelgenoot mogen zijn van zoveel indrukwekkende, soms schrijnende, en ook veerkrachtige levensverhalen.